*** قفس داران سکوتم را شکستند/دل دائم صبورم را شکستند/به جرم پا به پائی عشق رفتن/پرو بال عبورم را شکستند/مرا از خلوتم بیرون کشیدند/چه بی پروا حضورم را شکستند/تمنا در نگاهم موج می زد/ولی رویای دورم را شکستند

*** امسال بهار بی تو آغاز نشد امسال گذشت و باز اعجاز نشد کی سین سلام بر لبت می شکفد؟ عید آمد و سفره ی دلم باز نشد

*** یک شب آتش در نیستانی فتاد/ سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد/ شعله تا سرگرم کار خویش شد/ هر نیی شمع مزار خویش شد/ نی به آتش گفت: کین آشوب چیست؟/ مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟/ گفت آتش بی سبب نفروختم/ دعوی بی معنیت را سوختم/ زانکه می گفتی نیم با صد نمود/ همچنان در بند خود بودی که بود/ مرد را دردی اگر باشد خوش است/ درد بی دردی علاجش آتش است

*** به دیدارم بیا هر شب........دلم تنگ است http://ariansoft.persiangig.ir/image/ariansoft-pic-dell.jpg

*** بین این مردم سر در گم سرما خورده، دلم از گرمیه رفتار خودم جا خورده !!! .

*** اسم من چیست؟ خدایا چه کنم؟ یادم نیست!/ امشب آماده شدم تا چه کنم ؟یادم نیست!/ من که همسایه نزدیک شقایق بودم/ پا شدم آمدم اینجا چه کنم؟ یادم نیست!/ من چرا از تو بریدم وچرا برگشتم؟/ و بنا شد که دلم را چه کنم؟ یادم نیست !/ من نشانی دل دربدرم را هربار/ از تو پرسیده ام اما چه کنم؟ یادم نیست!/ این نوشته غزل کیست که من می خوانم ؟/ اسم او چیست؟خدایا چه کنم ؟ یادم نیست. ! . . .

*** من را به غیر عشق به نامی صدا نکن/ غم را دوباره وارد این ماجرا نکن/ بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن/ با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن/ من در کنار توام اگر چشم وا کنی/ خود را اسیر پیچ و خم جاده ها نکن/ بگذار شهر سرخوش زیبائیت شود/ تنها به وصف آینه ها اکتفا نکن/ امشب برای ماندنمان استخاره کن/ اما به آیه های بدش اعتنا نکن.

*** هنگام سپیده دم خروس سحری *** دانی که چرا همی کند نوحه گری؟/ یعنی که نمودند در آئینه صبح کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری

*** گفتم یارب مرا براتی بفرست ... توفان زده ام، ُفلک نجاتی بفرست .. .گفتند که با زمزمه ی یا مهدی .. .نذر گل نرگس صلواتی بفرست....اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم ........التماس د عا**

*** اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم/ کسی که حرف دلش را نگفت من بودم/ دلم برای خودم تنگ می شود آری/ همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم/ نشد جواب بگیرم سلام هایم را/ هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم/ چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را ؟/ اشاره ای کنم انگار کوهکن بودم.

*** لالالالا نخواب دنیا خسیسه. واسه کم آدمی خوب می نویسه. یکی لبهاش تو خوابم غرق خندست. یکی پلکش تو خوابم خیس خیسه

*** امشب غم تو در دل دیوانه نگنجد//گنج است و چه گنجی که به ویرانه نگنجد//تنهایی ام امشب که پر است از غم غربت//آن قدر بزرگ است که در خانه نگنجد//بیرون زده ام تا بدرم پرده ی شب را//کاین نعره ی دیوانه به کاشانه نگنجد//خمخانه بیارید که آن باده که باشد//در خورد خماریم به پیمانه نگنجد//میخانه ی بی سقف و ستون کو که جز آنجا//جای دگر این گریه ی مستانه نگنجد//

*** مجنون چه هنر کرد در آن قصه ؟ مرا باش//با طرفه جنونی که به افسانه نگنجد//تا رو به فنایت زدم از حیرت خود// پر سیمرغم و سیمرغ تو در لانه نگنجد//در چشم منت باد تماشا که جز اینجا//دیدار تو در هیچ پریخانه نگنجد//دور از تو چنانم که غم غربتم امشب//حتی به غزل های غیربانه نگنجد.

*** چه زود فراموش می شوم انگار سالهاست که من مرده ام اما هنوز ذهن زخمی ام یاد تو را نشانه می رود

*** شهر بی عشق خراب است بیا تا برویم/ عشق این شهر سراب است بیا تا برویم/ جای بوی خوش قرآن خدا از لبها/ بوی گنداب شراب است بیا تا برویم

*** کاش در این قفس بسته تنگ گل آزادی من می خندید آن کبوتر که لب بام نشست کاش احساس مرا می فهمید به هواخواهی گیسوی نسیم کاش یک لحظه نمی آسودم کاش در آن افق نیلی رنگ شور یک فوج کبوتر بودم مرغ در دام گرفتارم آه به دل سوخته ام چنگ مزن پروبالم شده خونبارو کبود اینهمه جور مکن سنگ مزن

*** اشکی دگرندارم,خندیدنم به زوراست نفرین به هرچه قسمت,چشم دلم چه کوراست بر دل گفته بودم,دل به کسی نبندد گوشی که بشنودکو,این دل چه بیشعوراست درآسمان قلبم,دیگرستاره ای نیست تنها دعای این دل, یک مرگ سوت وکوراست